Demokles (Damocles) iktidara, güce hayran bir insandır. Dostu olan Siraküsa Kralı Dionysos ona bir ders vermek ister.
“Gel” der, “Birlikte yaşayalım bir zaman, bu muhteşem sarayda”
“DEMOKLES’İN KILICI”NI VİDEO İLE İZLEYEBİLİRSİNİZ
“DEMOKLES’İN KILICI”NI PODCAST İLE DİNLEMEK İÇİN
Spotify kanalıma abone olabilirsiniz.
Deliye döner sevinçten Demokles. Danslar, müzikler, banyolar, bahçeler anlatılmaz güzellikler. Ancak bir türlü Kral’ın yüzündeki o mutsuz üzgün ifadeyi anlayamaz.
“Ne kadar mutlu olmalısın, her şey nasıl muhteşem!” deyip durur. Sonra yemeğe oturduklarında başına üstten değen bir şey hisseder.
Kafasını kaldırıp baktığında ne görsün? Keskin ağır bir kılıç!
Sadece bir at kılıyla bağlı. Her an kopabilir, her an ölüm getirebilir. Dehşete kapılır ama cesaretini ve erkeklik onurunu hiçe saymamak için dayanır. Sonra Kral dostu sorar “Neden yemiyorsun, neden gülmüyorsun?”
Kılıcı gösterir Demokles.
Kral acı acı güler. “Evet, ben güçlü bir Kralım ama boynumun üstünde her an tehdidiyle yaşıyorum kılıçların. Büyük güç büyük tehlike de demek”
O an anlar iktidarı, serveti ve gücün gerçek doğasını Demokles. “Yok dostum yok bana fazlasıyla yeter, dağdaki fakir ve huzurlu kulübem” deyip sessizce ayrılır saraydan.
Yüzyıllarca anlatılır bu öykü, belki bir fakir avuntusu, belki zenginliğin katlanılır acınır olması için.
Ancak şu bir gerçek ki pek az güç sahibi uykusunda huzurla terk eder dünyayı ve çok azının yüzü güler.
Kaynakça:
http://tr.wikipedia.org/wiki/Marcus_Tullius_Cicero
http://en.wikipedia.org/wiki/Damocles
Çiçero Romalı hatip
MÖ. 260
“Tusculanae Disputationes – Turculum Tartışmaları” yazıtlarındaki anlatımdan yeniden yazılıp seslendirilmiştir.
Öykü ve Seslendirme Süleyman Sönmez
www.suleymansonmez.com
Görseller:
Sanatçı: Felix Auvray
The Sword of Damocles. 1831.
Sanatçı: Richard Westall
Sword of Damocles, 1812,
Sanatçı: Theodor Roos
The Sword of Damocles , 1672
Sanatçı: Cornelis Troost
La espada de Damoclés
Bu yazılanlar gerçekten güzel, aslında bizim yaşantımızla da uyuşuyor. Derin devlet, diğer öğelerle bence. Çünkü fakirler hep üstün olmayı ve pek çok isterler ama onların o istedikleri şeyi olan insanlar ise, bu dert mi yoksa gerçekten zenginlik mi anlayamazlar. Anlayan pek az kişidir. Onlar da zaten zengin ama gerçek yaşamla birlikte gidenlerde fakirliği de tatmışlardır. Hayatın acımasız yüzünü onlar da görmüşlerdir. Ders çıkaranlar yaşamın bir öteki ucuna varmışlardır.
Bunun gibi öykülerinizin devamı beklerim iyi yazılar.
Yorumunuz için teşekkür ederim. İnsan olarak tatminsizliğimizi ve mutluluğumuzu uzakta arayışımızı çok güzel anlatan bir öykü olmasına karşın ben yazmadım 🙂 Yazar Çiçero’dur. Sadece bu tarihi öyküyü kendi dilimle yeniden anlattım. Yani, övgünüzü anlatıcılığım için kabul edebilirim. Madem bu konu sevildi, yeni konularda yavaş yavaş mitolojiye girelim. Anlatacak çok güzel öykülerim var 🙂
Sonunda çıkarılan ders doğru olduğu için bu tarz hikayeler seviliyor sanırım. Benim de hoşuma gitti. Teşekkürler 🙂
Bence böyle öyküler çok yararlı oluyor.Çünkü bu olaydan birders çıkartıla bilir.İnşallah sizde bir ders çıkarırsınız
bence benn bunuunn doğru bişi olduğunu sanıyorum ama doğru olucak bişi değil bence:)