Sevgi hakkında okudum bir kitaptan evvelsi gün. “Yeryüzünde öyle insanlar yaşamış ki, arkadaşlarının hayallerinin gerçek olması, kendi hayallerinin gerçek olması kadar kalplerine huzur verirmiş.” Tek bir cümle, tek bir cümle dondurdu aklımı. Geceye kadar döndü durdu ruhumda.

Bu nasıl olur? Para mı biriktirmişim, son model bir araba alacağım ve biliyorum ki bir çocukluk arkadaşım onun için deliriyor. Gidip ona hediye ediyorum. Bu bana keyif veriyor. Ya da yanımdaki insanları öyle seviyorum ki ha ben, ha o farketmez diyorum.

Ama fanatikçe değil. Ahmet için ölürüm, öldürürüm değil. Uzağımdan gelen Mehmet için de aynı sevgiyi beslemek, başka türlü düşünememek. Sevmiş olmak için değil, arzularımı beslediği için değil, istediğim gibi olduğu için değil. Özüm sevgi olduğu için sevmek. Bir çiçeğin çiçek olması gibi. Güzelliğin onun ayrılmaz bir parçası olması gibi. Doğasının sevmek ve sevilmek olması gibi…

yasemen yorumu : Sevmiş olmak için değil, arzularımı beslediği için değil, istediğim gibi olduğu için değil. Özüm sevgi olduğu için sevmek. Bir çiçeğin çiçek olması gibi. Güzelliğin onun ayrılmaz bir parçası olması gibi. Doğasının sevmek ve sevilmek olması gibi…

yeryüzünde böyle sevilmeyi kaldırabilecek insan yokmuş…

TAKİP İÇİN : Yazdığım Kitaplar | Youtube | Twitter | Instagram



YORUMUNUZ NEDİR?

Yorumunuzu yazınız
İsminizi Yazınız