AŞK UĞRUNA!
Günlerin hesabı tutulmadan önce
Henüz bir damlası bile düşmeden yerküreye
Pırıl pırıl aydınlık ve karanlık
Gökler üstümüzde kat ve kat
Biz vardık.
Ellerin tutuştuğu o gün
Dirilerin Diliyle konuştuk
Sim ve simdi yüzlerimiz,
öyle beyazdı dişlerimiz
ve gök kubbenin kandilleri altında uzundu nefesimiz.
Biz vardık.
Benler yoktu daha.
Hatta Adem baba, Havva ana,
Ne yılan, hatta İblis bile yoktu daha.
Şarkılar vardı,
Ama ne söyleyeni vardı ne dinleyeni
Gölgeler vardı,
Ama daha sahipleri yoktu.
Evrenin ruhu vardı,
Biz vardık.
Bir zerreden zerre
Bir noktadan nokta
Küçükten küçük
büyükten büyük
Boyutların kalbi, tohumu
Biz vardık.
Hem sonsuzduk, hem yoktuk,
Alem-i Kün değil.
Biz vardık.
Her ne olduysa.
O anda,
Şimdi’nin o anında.
Ol ile
Var ile anıldık.
X (Twitter) Takip Edebilirsiniz:
twitter.com/ssonmez
Bilimkurgu okumayı seviyorsanız,
Starbul ilginizi çekecektir. www.starbul.com
Youtube Kanalım:
www.youtube.com/suleymansonmez
Biz vardık.
Benlerden ve senlerden hem önce hem sonra
Hem de bu anda.
Biz kaldık.
Adımızı bilenlere açtık kapıları,
Kapıyla gelenlerin kapılarını,
Anahtarla gelenlerin anahtarlarını yitirdik
Dalgaları yutan, hiçler yutan o yüce denizde.
Birtekbizvardık.Biz.
Dillendiren Süleyman Sönmez
TÜM ŞİİRLERİ EKİTAP OLARAK OKUMAK İÇİN
Biz Ezelden Sevdik
Google Play Kitaplar
Tüm Mobil cihazlar,
bilgisayar, tablet,
iPad, PC,
Mac ve cep telefonlarında okunabilir.
harikulade :'(
Hocam, kaleminize sağlık. Pek etkileyici idi.
biz var olmamız için Allahın bizi yaratması lazımdı.Şiir sadece felsefi yöndendir.
BİLMEZDİM RUH NE CAN NE
Yokluğun zerresiydim bilmezdim ruh ne, can ne.
Dediler bir gün bana bu baba, bu da anne.
Büyürken itinayla annemin kucağında
Yol ayrımına geldim aklımın kavşağında.
Önümde iki yol biri doğa, biri tevhit.
Tevhit’te haram, helal; doğada din bir tehdit.
Etkisinde yüreğim çoğu zaman çevremin
Ancak itirazı var geçen her evremin.
Bir yokluktum ben bilmezdim ruh ne, can ne.
Buradan sonra gelen evre, zaman, mekân ne?
Ben ne ilkiyim, ne sonuyum dünyaya gelenin ..
Bildiği yeterlimi, doğrumu her bilenin
Ye iç, eğlen için mi; amacı can bulmanın?
Durumu ne olacak bunları bulmayanın?
Yokluğun zerresiydim,varlığın zirvesiyim
Allah’a kul, Resule ümmet, Kur’an’a tabiyim.
Orhan Afacan