Etiket: Bilim Kurgu

Neden uzaylılar bizimle temasa geçmiyor? Madem milyarlarca yıldız ve katlarca gezegen orada uzayda duruyor. Bir tek biz mi uygarlık kurabildik? Biraz saçma geliyor böyle...

Starbul romanım İstanbul'un geleceğine yolculuk yapmanızı sağlayan sıra dışı bir roman. TRT Radyo1'de katıldığım söyleşi öncesi değerli Şaziye Ayaş (Hazırlayan) ve Elif Karahan Toker...

Dünyanın ne kadar geniş olduğunu kaç yüzyıldır biliyoruz? Şu anda bile Amazon'daki bir kabile dış dünyada insanlar olduğunu bilmeden yaşıyor. Bilim adına onlarla temasa...

Gecenin bir yarısı kapınız çalınsa, o kişileri eve alır mısınız? Bir şeylerin ters gittiğini sezdiğinizde, hislerinize mi güvenirsiniz, rasyonel aklınıza mı? Ya hayal gücünüz...

“Atreides ailesinin son üyesi Paul, yüzyıllarca planlanan evliliklerin, ultra gen analizlerinin işaret ettiği varis mi? Kuisatz Haderah mı? Her şeye, geleceğin tüm sarmallarına, zamanda...

Dumanlı tünelin içinden hemen ileride Bostancı metro istasyonu göründü. Yavaşlamaya başladılar. Peronda, yıllardır durmaktan paslanmaya başlamış trenin yanında tek tük ateşler yakılmıştı. Hava yıllarca tekrar...

“Tanrı’ya şükür tek bir cinayetle yetineceğim ! Birlikte evreni ele geçirebiliriz !” 24. Yüzyıl, zihinsel yetenekleri gelişmiş insanlarla (ESP) normal insanların birlikte yaşadığı bir dünya....

Armada, bilimkurgu, Ernest Cline romanı. Uzaylılar dünyaya saldırırsa, en iyi oyuncular göreve mi çağrılır? Ciddi misiniz? Metaverse kavramı müthiş ilgi çekiyor. Bu kavramın şahı olan...

HANS bu yıl yazdığım bir bilim kurgu öykü. Küçük bir çocuğun yalnız dünyası sizi şaşırtacak ve düşündürecek. Keyifli okumalar.

Evgeny Kazantsev, post apokaliptik değil de post küresel iklim değişikliği sonrası dünyayı tasvir etmiş.

Bir süredir okuduğum en eğlenceli kitap “Zaman Haritası / The Map of Time”. Büyüleyici bir olay akışı ve hikaye kurgusu var. Kitap ilerledikçe yazarın ustalığı size ayrı bir tat vermeye başlıyor. İspanyol yazar Félix J. Palma her bölümün başında söz verdiği gibi muhteşem bir kitap yazmış.

Jeff Winston 1988 yılında yaşarken kalp krizi ile ölür ve kendisini 25 sene öncesindeki bedeninde 1963'te bulur. Hayatını tekrar tekrar yaşayacak ve dünyayı tanıyacaktır.

R157, asil çenesini ve gururlu gözlerini insanların üzerinde gezdirdi. Toplantıdakiler, onun yakışıklı yüzüyle, zeki gözleriyle karşılaştıklarında , generallerden birinin emir subayı olduğunu düşünüyorlardı. Robot olduğunu bilen birkaç kişi dışında hiç kimse özellikle onunla ilgilenmiyordu.

"Sadece 24 saat" dedi. Koluma dijital şırıngayı batırırken parmakları titriyordu. "Dünyanın tüm bilgisi.." diye ekledi yutkunarak. İğnenin yuvasında virus-WKH3O29 yazıyordu. Şu andan itibaren hem kutsanmış hem lanetlenmiş bir insandım. Ve soyum da, kıyamete kadar böyle anılacaktı.

Aslında Dinç çocukken de tuhaftı. MIT'yi kazanacağını söyler dururdu. Herkes haber alma teşkilatı, casusluk falan derken, "Hayır" derdi "Amerika'daki bir üniversite bu. En zekiler oraya gidiyor." Başımıza açtığı dertleri düşününce keşke o daha küçükken...

2054 baharının son günlerinde bir katırcı getirdi onu. Bir grup elektronik cihaz hurdasıyla birlikteydi. Sanki çalışacaklarmış gibi halen pırıl pırıldılar. Oysa elektromanyetik fırtına çoktan...

Alien derken alyan anahtarını değil, şu ağzından ağız çıkan yumurta kafalı, asit ağızlı, insanların karnına yavru bırakan, dehşetli bilim kurgu canavarından bahsediyorum. Günlerdir kafamı...

Erzincan'da bulunan arkeolojik kazının sırrı neydi? Arkeolog Melek Hanım ve basın mensupları nelerle karşılaşacaktı? Tüyler ürperten bir öykü

Doçent Dr. olduğundan beri ilk kez beni laboratuvarına çağırmıştı Alev. Çalışmasının karıncalar üzerine olduğunu biliyordum. Ancak bilişim dünyasında devrim yapacak bir buluş olduğu konusunda ısrar edince kalkıp kendi gözlerimle görmek için büyük bir istek duydum.

Necip El-farz ve Şalom Hakun'un 2009 yılı Aralık ayında "yüksek frekanslı dalgaların insan beyninin cerebellum bölgesi üzerindeki değiştirici etkisi" üzerine konferans verdikleri salonda sadece yeni teorileri ile değil...

O günü hiçbirimiz unutmadık. Sabahın ilk ışıkları  her günkü gibi İstanbul'un mesafeli sokaklarına ve insanlarının üstüne düşüyordu. Korna sesleri, trafik, milyonlarca insanın bir yerden bir yere gitme telaşı. Vapurdaydım, martıları izliyordum sonra ansızın vapur sola döndü ve Haydarpaşa tüm güzelliği ile belirdi.

Her şey BacterioPro Corporation'ın küresel iklim değişikliğinin korkunç etkisiyle kurumuş olan Van Gölü'nü işletmeye açma talebiyle başladı.

Diyebilirim ki filmde en çok etkilendiğim yer, artık çocuklar olmadığı için terk edilmiş, köhne bir binaya dönmüş okuldu. Parçalanmış sıralar ve boş oyun sahaları. Sonra insanın içini kaplayan soru dilimden döküldü. Çocuk gülüşü olmadan, dünya nedir ki?

Yıllar önce müthiş bir şaşkınlıkla okuduğum RAMA adlı bilim kurgu kitap serisi aklıma geldi. Sir Arthur C. Clarke tarafından yazılmış seri 4 kitaptan oluşuyordu. ...

  Pekâlâ. Nihai Soru’nun cevabı… …hayatın, Evren’in ve her şeyin… …cevabı…” ...42 Son günlerde gülerek ve bilimsel bilgilerimi test edip geliştirdiğim sıra dışı bir film. Film aynı isimli kitaptan...