UÇAN BALIK, YANMAZ ATEŞ, GÖREN GÖZ VE DAVET
Güçlü bir çığlıkla aktı gök,
Bir martının dudaklarından düştü
Balığın kafası
ve dondurdu akıp giden akıl deresinin sesini
ve yalınayak gibiydi ayaklarım
Sağ ayağıma düşen düşmüştü bir kez
Aslında yüreğime düşmüştü.
Aslında yakmayan ateşti közleyen algımı
Aslında düşündürendi kudreti karşı konulmaz
ve anlatılması imkansız
Her yeri saran,
İradesi öyle sonsuz
Zerresi bile utandırır
Ben demeyi.
Uçan balık
Bir martı dudağında
Nasiplerini bulmak için
Geri yürüdüler yardımcısıyla
Ve bir ilim sahibi buldular orada.
Göz gördü şahit oldu. Yürek dondu başeğdi.
Artık nefs nasıl yalanlasın?
Yalanladığı kendi olmadıktan sonra…
Süleyman Sönmez / 13 Ekim 2005
TÜM ŞİİRLERİ EKİTAP OLARAK OKUMAK İÇİN
Biz Ezelden Sevdik
X (Twitter) Takip Edebilirsiniz:
twitter.com/ssonmez
Bilimkurgu okumayı seviyorsanız,
Starbul ilginizi çekecektir. www.starbul.com
Youtube Kanalım:
www.youtube.com/suleymansonmez
Google Play Kitaplar
Tüm Mobil cihazlar,
bilgisayar, tablet,
iPad, PC,
Mac ve cep telefonlarında okunabilir.
