HAYKIRIŞ
Ağzını açtı sonsuzluk,
Döküldü evren dudaklarından
Sonra geriye kaldı boşluk
Böylece kapattı dudaklarını sonsuzluk
Dışarda kaldı evren,
İçerde kaldı boşluk
O gün bugündür
Sonsuzluk boşluğu saklar
Kapalı dudaklarının ardında
Ve haykırışın içinden
Çıkar ışık kalpli sevdalılar
Dudaklara yalvarırlar
Sükutun diliyle konuşup
Açılmaz dudaklardan geçip
Görülmez olanda görünmez olmak için
Haykırış ise sürer,
Sürer gider
Nefes nefes, dalga dalga
Göklerde ve yerlerde.
Aşkla kavuşmanın vuslatıyla.
Süleyman Sönmez 10 Mayıs 2005
